Normy określają, jakie wymagania powinien spełniać dany przedmiot. Z ujednoliceniem parametrów mamy do czynienia np. w przypadku znaków ewakuacyjnych i znaków ochrony ppoż. Wymagania, jakie powinny spełniać określa norma PN-EN ISO 7010:2012. A co to jest DIN? Gdzie możemy spotkać się z takimi normami i czy ich stosowanie jest w Polsce obligatoryjne?
Co to jest norma DIN?
DIN to skrótowiec utworzony od nazwy Niemieckiego Instytutu Normalizacyjnego (Deutsches Institut für Normung) – najważniejszej instytucji normalizacyjnej w Niemczech, będącej niemiecką organizacją członkowską ISO. Obecnie istnieje około 30 tysięcy normy DIN, które obejmują niemal każdą dziedzinę technologii i najróżniejsze produkty. Ustanowione normy regularnie są weryfikowane. Jeśli któraś nie spełnia już swojej roli może być zaktualizowana lub wycofana.
Rodzaje i oznaczenia norm DIN
Normy DIN mogą mieć charakter krajowy, europejski lub międzynarodowy. Warto znać ich oznaczenia i wiedzieć, jak je odczytywać. Nazwa normy składa się ze skrótu DIN, oznaczenia literowego (jeżeli dotyczy) i numeru seryjnego (liczba maksymalnie sześciocyfrowa).
- DIN [ciąg cyfr] – norma głównie o znaczeniu krajowym;
- DIN EN [ciąg cyfr] – niemiecka wersja normy europejskiej (przyjętej w niezmienionej postaci);
- DIN EN ISO [ciąg cyfr] – niemiecka wersja normy stworzonej pod przewodnictwem ISO lub CEN i która została opublikowana również przez obie wymienione organizacje.
- DIN ISO [ciąg cyfr] – niemiecka wersja normy ISO.
Wykaz projektów norm, aktualnie obowiązujących norm, a także norm wycofanych dostępny jest na stronie internetowej Niemieckiego Instytutu Normalizacyjnego.
Przykłady norm DIN
Normy DIN dla śrub
Normy DIN stosuje się m.in. do oznakowania różnych rodzajów śrub. Występują one w różnych wariantach, mogą różnić się miedzy sobą np. średnicą, długością, rodzajem gwintu, trzpienia czy łebka. W różnych językach mogą różnić się nazwami, ale dzięki przypisaniu do odpowiedniej normy łatwiej uniknąć pomyłek.
Przykłady norm DIN stosowanych do oznakowania różnych rodzajów śrub
Nazwa: Podkładka okrągła zgrubna
- DIN: DIN 126
- PN: PN 82005
- ISO: ISO 7091
Nazwa: Kołek stożkowy
- DIN: DIN 1
- PN: PN 85020
- ISO: ISO 2339
Nazwa: Kołek sprężysty gładki
- DIN: DIN 148
- PN: PN 85023
- ISO: ISO 8752
Nazwa: Śruba oczkowa
- DIN: DIN 444
- PN: PN 82425
- ISO: brak odpowiednika
Nazwa: Nit z łbem stożkowym
- DIN: DIN 675
- PN: PN 82961
- ISO: ISO 1051
Nazwa: Nakrętka z uchem
- DIN: DIN 580
- PN: brak odpowiednika
- ISO: brak odpowiednika
Nazwa: Nakrętka koronowa
- DIN: DIN 935
- PN: PN 82148
- ISO: ISO 7035
Nazwa: Wkręt z łbem stożkowym
- DIN: DIN 963
- PN: PN 82207
- ISO: ISO 2009
Nazwa: Nakrętka do łożysk KM
- DIN: DIN 981
- PN: brak odpowiednika
- ISO: brak odpowiednika
Normy DIN dla apteczek
Polskie przepisy nie określają, co musi znajdować się w apteczce pierwszej pomocy (zakładowej samochodowej i innych), ale kompletując jej skład, warto posiłkować się normami DIN. Wskazują one, jak optymalnie wyposażyć apteczkę, by w razie konieczności móc udzielić poszkodowanym niezbędnej pomocy.
Normy DIN dla apteczek pierwszej pomocy:
- DIN 13164 – norma określająca wyposażenie apteczki w pojazdach samochodowych. Tak zaopatrzona apteczka sprawdzi się również w innych sytuacjach, np. podczas pieszych wycieczek.
- DIN 13167 – norma opracowana z myślą o apteczkach dla motocykli.
- DIN 13157 – norma wskazująca optymalne wyposażenie zakładowych apteczek pierwszej pomocy.
- DIN 13169 – norma przydatna przy wyposażeniu apteczek służących dla zabezpieczenia większej liczby osób (wszystkie elementy wyposażenia zgodnego z DIN 13157 – oprócz instrukcji i nożyczek – razy 2).
Normy DIN 66399 określająca sposób niszczenia dokumentów
DIN 66399 dotyczy bezpiecznego niszczenia dokumentów oraz nośników danych. Weszła w życie w 2012, zastępując normę DIN 32757-1:1995-01. Stara norma określała jedynie procedury związane z niszczeniem dokumentów papierowych.
Nowa norma podaje m.in., jakie wymagania powinny spełniać urządzenia służące do niszczenia różnych nośników danych i jak powinien przebiegać proces niszczenia (w szczególności stopień rozdrobnienia niszczonych materiałów).
Wyodrębnia następujące kategorie nośników:
- Informacje w oryginalnym rozmiarze, np. wydruki na papierze (klasy niszczenia od P-1 do P-7);
- formaty pomniejszone, np. klisze, slajdy, mikrofilmy (klasy niszczenia od F-1 do F-7);
- optyczne nośniki danych, np. CD, DVD, BlueRay (klasy niszczenia od O-1 do O-7);
- magnetyczne nośniki danych, np. dyskietki, identyfikatory (klasy niszczenia od T-1 do T-7);
- dyski twarde z magnetycznymi nośnikami danych (klasy niszczenia od H-1 do H-7);
- elektroniczne nośniki danych, np. karty pamięci, dyski SDD (klasy niszczenia od E-1 do E-7).
Dodatkowo, w związku z wymogiem ochrony danych, wprowadza podział na trzy klasy bezpieczeństwa:
- Klasa 1 – standardowa ochrona danych; klasa stosowana w przypadku dokumentów dostępnych dla szerszego grona odbiorców (klasy niszczenia 1 – 3);
- Klasa 2 – wykorzystywana przy niszczenia dokumentów poufnych (klasy niszczenia 4 – 5);
- Klasa 3 – konieczna przy niszczeniu materiałów tajnych lub ściśle poufnych (klasy niszczenia 6 – 7).
