Po przybyciu do pracy następuje rytuał przebrania się w odpowiedni strój do pracy, który zapewnia komfort, wygodę lub bardzo dobrą widoczność. Aby zapewnić jak największą skuteczność, tego typu produkty posiadają swój okres użytkowania, a więc należy je regularnie wymieniać. Kto według prawa polskiego jest za to odpowiedzialny i komu strój roboczy przysługuje?
Jakie jest zastosowanie odzieży roboczej?
Przede wszystkim używa się jej w warunkach zagrożenia na przykład zabrudzeniem lub zniszczeniem materiału prywatnego ubrania. Dodatkowo kluczową rolę gra jakość i solidność wykonania, która wspiera pracownika w trakcie wykonywania obowiązków w szczególnych warunkach takich, jak na przykład praca na zewnątrz, przy niesprzyjającej pogodzie. Na tego typu okoliczności dobrze sprawdza się na przykład odzież robocza przeciwdeszczowa. - opowiada nam ekspert z basicbhp.pl.
Odzież robocza zdecydowanie różni się od odzieży ochronnej, której zadaniem jest głównie zakrywanie ciała i ochrona go przed zagrożeniem chemicznym, mechanicznym, termicznym, a także przez niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi. Są często ze sobą mylone, a to są produkty posiadające zupełnie inne cechy oraz przeznaczenie.
Kto odpowiada za strój roboczy pracownika?
Jeśli chodzi o regulacje prawne, to art. 2377 § 1 Kodeksu pracy nakłada na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikom nieodpłatnej odzieży i obuwia roboczego, które będą spełniać wymogi Polskich Norm. Przysługuje w sytuacjach, kiedy:
- odzież prywatna pracownika może zostać znacznie zabrudzona, a nawet zniszczona
- występują określone wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy
Nie są jasno wyznaczone stanowiska oraz rodzaje wykonywanych obowiązków, ale liczą się przede wszystkim warunki pracy. Zadaniem pracodawcy jest sporządzenie regulaminu i umieszczenie w nim jasno określonych zasad wyposażania pracowników w odzież roboczą oraz obuwie. Wraz z pracownikami może wyznaczyć stanowiska w swoim zakładzie, na których można pracować w prywatnej odzieży i obuwiu, jednak muszą one spełniać wymogi BHP.
Noszenie i używanie prywatnej odzieży w trakcie wykonywania zawodowych obowiązków jest zabronione wówczas, gdy:
- będą wykonywane prace powodujące bardzo intensywne zabrudzenie lub skażenie całego ubrania i butów środkami promieniotwórczymi, chemicznymi lub zakaźnymi materiałami biologicznymi,
- stanowisko, na którym znajduje się pracownik, jest bezpośrednio powiązane z obsługą maszyn oraz urządzeń technicznych.
Wszystkie ubrania robocze należą do pracodawcy, a po ustaniu stosunku pracy należy ją zwrócić. Jeżeli nie jest w żaden sposób uszkodzona i jest to pasujący rozmiar – można ją przekazać innemu pracownikowi po wypraniu i zdezynfekowaniu. Prawnie nie są regulowane takie aspekty, jak: ilość sztuk, jakie konkretnie elementy odzieży i czas, w którym mają zostać przyznane. Wydawanie tego typu wyposażenia leży w gestii pracodawcy.
Dbanie o odpowiedni stan odzieży roboczej również zależy od podmiotu zatrudniającego, bowiem reguluje to zapis o konserwacji strojów z tego samego artykułu. Jeżeli pracodawca nie jest sam w stanie spełnić tego obowiązku – może go przekierować na swoich pracowników, jednak pod warunkiem, że otrzymają oni zwrot kosztów prania oraz dezynfekcji. Jeśli jednak zatrudniony woli używać własnego ubrania, to przysługuje mu ekwiwalent zgodny z aktualnymi cenami.
